Tiara Papieska i Klucze Piotrowe

 

"GŁOS KATOLICKIEJ TRADYCJI"

 

Klątwy obowiązujące

 

BP OLIVER ORAVEC

 

––––––

 

Ekskomunika czyli wykluczenie z Kościoła jest karą kościelną, przez którą podlegający jej grzesznik zostaje wyłączony ze społeczności chrześcijan katolików i oznacza, że nie uczestniczy w łaskach wypraszanych przez Kościół Święty dla wszystkich swoich wiernych członków. Ekskomunikowany pozbawiony jest także łask płynących z każdej Mszy świętej. Nie wolno zapominać, że Kościół jest Mistycznym Ciałem samego Chrystusa.

 

Wierzymy, że każdy kto porzuca Kościół katolicki ryzykuje swym wiecznym zbawieniem, a dotyczy to także członka Kościoła, który nie wypełnia swoich obowiązków. Albo człowiek jest aktywnym członkiem Kościoła, albo prowadząc grzeszne życie – tj. gdy żyje bez łaski uświęcającej – staje się jego martwym członkiem. Takimi martwymi członkami są ludzie, którzy nie żyją według Boskich przykazań, nie przyjmują sakramentów albo przyjmują je niegodnie i przestali się modlić, chociaż nadal zachowują przynajmniej odrobinę wiary. Pozostawanie żywym członkiem Kościoła jest również wielkim darem Bożym, o który musimy się pilnie troszczyć. Dzisiaj niestety bardzo wielu ludzi tego nie docenia i dopuszcza się takich czynów (przestępstw), które automatycznie wykluczają ich z tej bosko-ludzkiej instytucji, którą dla naszego zbawienia założył sam Bóg – Jezus Chrystus. Wykluczenie z Kościoła jest ciężką karą Bożą. Takie automatyczne wykluczenie z Kościoła nazywamy ekskomuniką latae sententiae.

 

Aby człowieka dosięgła taka ekskomunika musi on:

 

a) świadomie i dobrowolnie popełnić jeden z niżej wymienionych czynów (przestępstw).

 

b) musi mieć świadomość, że za takie przestępstwo grozi kara wykluczenia z Kościoła już z samą chwilą popełnienia tego czynu.

 

Codex Juris Canonici. Romae 1918.

 

Poniżej przedstawiam listę wszystkich przypadków ekskomuniki latae sententiae według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku opracowanego pod kierunkiem św. Piusa X i ogłoszonego przez Benedykta XV, oraz kilka przypadków tejże ekskomuniki wprowadzonych przez Kongregacje rzymskie a zatwierdzonych przez papieża Piusa XII.

 

Papieże: św. Pius X, Benedykt XV, Pius XI i Pius XII.

 

Tzw. kodeks prawa kanonicznego z 1983 nie może być uznany za obowiązujący dokument ponieważ wprowadziła go modernistyczna sekta, która nielegalnie mieni się Kościołem katolickim.

 

WYKAZ EKSKOMUNIK LATAE SENTENTIAE (1)

 

I. Ekskomunice zastrzeżonej Stolicy Apostolskiej specialissimo modo podlega:

 

1) kto znieważa postacie eucharystyczne, kan. 2320.

 

2) kto czynnie znieważa papieża, kan. 2343 § 1.

 

3) kapłan rozgrzeszający wspólnika w grzechu nieczystym, kan. 2367.

 

4) spowiednik ośmielający się naruszyć bezpośrednio tajem­nicę spowiedzi, kan. 2369.

 

5) konsekrator i współkonsekratorzy oraz konsekrowany w razie udzielenia względnie przyjęcia sakry biskupiej bez prowizji papieskiej, C. Off., 9 IV 1951.

 

6) kto dopuszcza się przestępstwa przy wyborze papieża, kan. 2330.

 

II. Ekskomunice zastrzeżonej Stolicy Apostolskiej speciali modo podlega:

 

1) odstępca od wiary, heretyk i schizmatyk, kan. 2314.

 

2) a) kto wydaje książki apostatów, heretyków lub schizmatyków, b) kto broni książek apostatów, heretyków lub schizmatyków, albo książek zabronionych imiennie przez pa­pieża, c) kto świadomie czyta lub przechowuje książki wymienione pod b), kan. 2318 § 1.

 

3) kto naucza młodzież zasad niezgodnych z wiarą i moralnością chrześcijańską, C. Off., 28 VII 1950.

 

4) kto nie będąc kapłanem, udaje odprawianie Mszy św. lub słuchanie spowiedzi, kan. 2322.

 

5) kto knuje przeciwko prawowitej władzy kościelnej lub w knowaniu bierze udział, C. Conc., 29 VI 1950.

 

6) kto od papieża apeluje do soboru powszechnego, kan. 2332.

 

7) kto stwarza przeszkody listom i dekretom papieża, kan. 2333.

 

8) kto wydaje ustawy przeciw wolności lub prawom Kościoła albo stawia przeszkody wykonywaniu jurysdykcji kościel­nej, uciekając się w tym celu do władzy świeckiej, kan. 2334.

 

9) kto świadomie pozywa przed sąd świecki kardynała, legata papieskiego, wyższego urzędnika kurii rzymskiej lub własnego ordynariusza, kan. 2341.

 

10) kto czynnie znieważa kardynała, legata papieskiego, patriarchę, arcybiskupa lub biskupa, kan. 2343 §§ 2 i 3.

 

11) kto uzurpuje dobra lub prawa Kościoła rzymskiego, kan. 2345.

 

12) kto fałszuje pisma Stolicy Apostolskiej lub świadomie się nimi posługuje, kan. 2360.

 

13) kto robi fałszywe doniesienie do władzy kościelnej na spowiednika o solicytację, kan. 2363.

 

14) duchowni, zakonnicy, członkowie stowarzyszeń bez ślubów publicznych i instytutów świeckich, którzy uprawiają handel lub kupiectwo, kan. 2380, C. Conc., 22 III 1950.

 

15) kto bezprawnie obejmuje w posiadanie lub zatrzymuje urząd, beneficjum lub godność kościelną, C. Conc., 29 VI 1950, kan. 2394.

 

III. Ekskomunice zastrzeżonej Stolicy Apostolskiej simpliciter podlega:

 

1) kto zarobkuje odpustami, kan. 2327.

 

2) kto zapisuje się do sekty masońskiej lub jej podobnych sekt, kan. 2335.

 

3) kto świadomie bez upoważnienia udziela rozgrzesze­nia z ekskomuniki zastrzeżonej Stolicy Apostolskiej specialissimo lub speciali modo, kan. 2338 § 1.

 

4) a) kto udziela pomocy ekskomunikowanemu nietolerowanemu w przestępstwie, za które jest ekskomunikowany; b) kto świadomie uczestniczy w funkcjach duchow­nych nietolerowanych, kan. 2338 § 2.

 

5) kto świadomie pozywa przed sąd świecki biskupa, prałata udzielnego lub najwyższego przełożonego zakon­nego, kan. 2341.

 

6) a) kto narusza klauzurę zakonników o ślubach uroczy­stych; b) kto narusza klauzurę mniszek; c) mniszki, bez­prawnie wychodzące poza klauzurę, kan. 2342.

 

7) kto świadomie uzurpuje dobra kościelne, kan. 2346.

 

8) kto się pojedynkuje i wszyscy wspólnicy, kan. 2351.

 

9) duchowny wyższych święceń lub zakonnik czy zakonnica o ślubach uroczystych oraz ten, kto z takim duchownym lub zakonnikiem czy z taką zakonnicą ośmiela się zawrzeć związek małżeński, kan. 2388 § 1.

 

10) kto dopuszcza się symonii w urzędach, beneficjach lub godnościach kościelnych, kan. 2392.

 

11) kto wykrada lub fałszuje dokumenty kurii biskupiej, kan. 2405.

 

IV. Ekskomunice zastrzeżonej ordynariuszowi podlega:

 

1) kto zawiera związek małżeński wobec ministra akatolic­kiego, kan. 2319 § 1 n. 1.

 

2) kto zawiera małżeństwo z umową, że dzieci będą wycho­wywane poza Kościołem katolickim, kan. 2319 § 1 n. 2.

 

3) kto świadomie daje dzieci swoje chrzcić przez mini­stra akatolickiego, kan. 2319 § 1 n. 3.

 

4) kto świadomie dzieci wychowuje w religii akato­lickiej, kan. 2319 § 1 n. 4.

 

5) kto wyrabia lub świadomie sprzedaje, rozdaje lub wystawia ku czci publicznej fałszywe relikwie, kan. 2326.

 

6) kto czynnie znieważa duchownych lub zakonników, kan. 2343 § 4.

 

7) kto spędza płód, kan. 2350 § 1.

 

8) kto dopuszcza się apostazji od zakonu, kan. 2385.

 

9) zakonnik lub zakonnica o ślubach zwykłych wieczystych oraz kto z takim zakonnikiem lub z taką zakonnicą ośmiela się zawrzeć związek małżeński, kan. 2388 § 2.

 

V. Ekskomunice nikomu niezastrzeżonej podlega:

 

1) kto bez pozwolenia wydaje księgi Pisma św. lub adnotacje czy komentarze do nich, kan. 2318 § 2.

 

2) kto ośmiela się wymusić pogrzeb kościelny dla tych, którym z prawa się nie należy, kan. 2339.

 

3) kto świadomie pomija pozwolenie Stolicy Apostol­skiej przy alienacji dóbr kościelnych, kan. 2347 n. 3.

 

4) kto zmusza kogoś do przyjęcia stanu duchownego lub zakonnego, kan. 2352.

 

5) kto świadomie zaniedbuje doniesienia o solicytacji, kan. 2368 § 2.

 

Widzimy z powyższego, że wielu z tych, którzy uważają się za katolików, tak naprawdę wcale nimi może nie być. Modernistyczny kościół nie uznaje wielu z w/w ekskomunik, jak np. członkostwa w tajnych organizacjach lub komunistyczno-socjalistycznych partiach. Nie obowiązuje już w nim zakaz zawierania małżeństw wobec niekatolickiego pastora jak również nie zależy mu w ogóle na katolickim wychowaniu dzieci. Fałszywy ekumenizm toleruje niezliczone błędy, które były wielokrotnie potępiane przez Kościół. Nikt nie przejmuje się także zakazem czytania antykatolickich książek. Dlatego też ogłoszonego przez Karola Wojtyłę modernistycznego "kodeksu prawa kanonicznego" nie możemy traktować poważnie ponieważ jest niekatolicki. (2)

 

Bp Oliver Oravec

 

 

Artykuł powyższy ukazał się w czasopiśmie "Hlas Katolíckej Tradície" (Głos Katolickiej Tradycji), nr 19 (1996), ss. 1-4.

 

Z języka słowackiego tłumaczył Mirosław Salawa.

 

(Ilustracje i przypisy od red. Ultra montes).

 

Przypisy:

(1) Wykaz ekskomunik latae sententiae przytoczono za: Ks. Franciszek Bączkowicz CM, Prawo kanoniczne. Podręcznik dla duchowieństwa. Tom trzeci. Wydanie trzecie. Uzupełnili i przygotowali do druku Ks. Józef Baron CM i Ks. Władysław Stawinoga CM. Wydawnictwo Diecezjalne Św. Krzyża w Opolu 1958, ss. 601-604.

 

(2) Por. 1) Ks. Dr Ignacy Grabowski, a) Prawo kanoniczne według nowego kodeksu. b) O występkach przeciw wierze i jedności kościelnej. c) Kościół a herezja.

 

2) Kodeks Prawa Kanonicznego. Papież Pius IV, Wyznanie wiary katolickiej (Professio Catholicae Fidei).

 

3) Papież Urban VIII, Papież Benedykt XIV, Wyznanie Wiary dla chrześcijan wschodnich (Professio Fidei Orientalibus praescripta).

 

4) Św. Pius X, Papież, a) Encyklika Pascendi dominici gregis o zasadach modernistów. b) Przysięga antymodernistyczna.

 

5) Ks. Kazimierz Naskręcki, a) Grzechy przeciwko wierze. b) Małżeństwa mieszane. c) Rozwody.

 

6) Ks. Nicolas Pauwels, Teologia praktyczna o Wierze i o Składzie Wiary. Czy heretycy są w Kościele? (Theologiae practicae de Fide et Symbolo. An haeretici sint in Ecclesia?).

 

7) Ks. Jan Nepomucen Opieliński, a) Co to jest ekskomunika? b) Apostaci, heretycy i schizmatycy a inni grzesznicy. c) Ekskomuniki Konstytucji "Apostolicae Sedis". d) Ekskomunika na heretyków, apostatów i ich wspólników. e) Ekskomunika na schizmatyków.

 

8) Ks. Adam Kopyciński, Bezwyznaniowy.

 

9) Ks. Jules Didiot, Herezja.

 

10) Ks. Adolf Tanquerey, O herezji.

 

11) Ks. Henryk Maria Pezzani, Kodeks Świętego Katolickiego Kościoła Rzymskiego. Kanon 26. Zakazany jest wybór na Papieża tego, kto odstąpił od wiary katolickiej, heretyka lub schizmatyka; jeśli ktoś taki zostanie wybrany, wybór jest nieważny.

 

12) Ks. Maciej Sieniatycki, a) Apologetyka czyli dogmatyka fundamentalna. b) Zarys dogmatyki katolickiej.

 

13) Kardynał Gousset, Arcybiskup w Reims, Teologia moralna dla użytku plebanów i spowiedników.

 

14) Ks. Franciszek Bączkowicz CM, a) Przepisy Kościoła odnoszące się do współżycia katolików z heretykami. b) Posty obowiązujące.

 

15) Ks. Władysław Szczepański SI, Nowy Indeks książek zakazanych oraz jego uzasadnienie, dzieje i nowe prawo.

 

16) P. Dominicus M. Prümmer OP, Manuale juris canonici in usum scholarum.

 

17) Piotr kardynał Gasparri, Katechizm katolicki (Catechismus catholicus).

 

18) Ks. Julian Bukowski, Świętej Teologii Doktor, O naturze inkwizycji i o prawnym tejże instytucji w Kościele i państwie ustanowieniu.

 

19) Kongregacja Św. Inkwizycji, Wyznanie Wiary dla heretyków przechodzących na łono Kościoła katolickiego.

 

20) Biskup Wileński Wacław Żyliński, O jedności katolickiego Kościoła Chrystusowego.

 

21) Biskup Wileński Adam Stanisław Krasiński, Św. Teologii Doktor, Prawo kanoniczne krótko zebrane. O występkach i karach kościelnych.

 

22) Bp Oliver Oravec, Prawda o Kościele.

 

( PDF )

 

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Cracovia MMVII, MMXXIV, Kraków 2007, 2024

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: