PSALMY DAWIDA

 

NA JĘZYK POLSKI WIERSZEM PRZEŁOŻONE

 

PRZEZ

 

KS. KAZIMIERZA BUCZKOWSKIEGO

 

PROBOSZCZA W GÓRZE ROPCZYCKIEJ

 

––––––––

 

PSALM CXIX.

 

(u Żydów 120).

 

Ad Dominum, cum tribularer, clamavi.

 

Do Pana wołałem w mych troskach dotkliwych,

A On mnie wysłuchał i od ust kłamliwych

Mą duszę wybawił, od języka złego.

Nad język zdradliwy i cóż jest gorszego?

Podobny do strzały zbrojnego mocarza,

Do ognia, który swem zniszczeniem przeraża.

Biada mnie, iż się tak moje przedłużyło

Wygnanie, które mnie w końcu sprowadziło

Pomiędzy mieszkańców Cedaru dzikiego,

Którzy nienawidzą pokoju słodkiego.

Byłem im uległy; a gdym dawał rady,

Oni na mnie swoje wylewali zdrady.

 

Wyjaśnienie. Psalm ten słusznie uważać można jako skargę ludu żydowskiego przeciw Babilończykom. Skarży się w nim psalmista na długość niewoli, którą przebywać musiał lud izraelski w ziemi wygnania, i na pociski języka złośliwego, jakie niezawodnie ponosić musiał od prześladowców swoich.

 

–––––––––––

 

 

Psalmy Dawida na język polski wierszem przełożone przez Ks. Kazimirza Buczkowskiego, PROBOSZCZA W GÓRZE ROPCZYCKIEJ. W Krakowie 1884, ss. 256-257.

 

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Cracovia MMXIV, Kraków 2014

Powrót do spisu treści dzieła ks.  Kazimierza Buczkowskiego  pt.
Psalmy Dawida
na język polski wierszem przełożone

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: