WYKŁAD

 

NAUKI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ

 

ŚW. ROBERT KARD. BELLARMIN SI

 

BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA

 

––––––––

 

ROZDZIAŁ XVII

 

O GRZECHU PIERWORODNYM

 

UCZEŃ. Co to jest grzech Pierworodny?

 

NAUCZYCIEL. Grzech Pierworodny jest ten, w którym się wszyscy rodzimy, a który jest spadkiem po pierwszym Ojcu naszym Adamie. Macie bowiem wiedzieć, iż gdy Bóg uczynił pierwszego człowieka i pierwszą niewiastę, to jest pierwszych rodziców naszych, którzy się nazywali Adam i Ewa, dał im siedem darów. Najprzód, dał im łaskę swoją, przez którą byli sprawiedliwymi, przyjaciółmi Bożymi i przysposobionymi dziećmi Jego. Po wtóre, dał im umiejętność wielką, aby umieli czynić dobre a unikać złego. Po trzecie, poddał ich ciało duchowi, iżby się nie buntowało dla żądz nieprawych przeciw rozumowi. Po czwarte, dał im szybkość i łatwość największą do czynienia dobrego a unikania złego; a dał im jedno tylko Przykazanie, i to najłatwiejsze. Po piąte, uczynił ich wolnymi od wszelkiej pracy i trwogi; bo ziemia wydawała owoce dostateczne do wyżywienia człowieka, i nie było żadnej rzeczy, która by im szkodzić mogła. Po szóste, uczynił ich nieśmiertelnymi, to jest iż nigdy by nie umarli, gdyby nie zgrzeszyli. Po siódme, po niejakim czasie byliby przeniesieni do Nieba na żywot wieczny i chwalebny jako żywot Aniołów. Lecz pierwszy człowiek i pierwsza niewiasta, oszukani przez szatana przestąpili Przykazanie, a tym sposobem zgrzeszywszy przeciwko Bogu, utracili te wszystkie dary. A że Bóg dał im te dary nie tylko dla nich, lecz nadto i dla ich następców; przeto nie tylko sobie ale i nam wszystkim one utracili, a uczynili nas uczestnikami i dziedzicami grzechu swojego i wszystkiej nędzy swojej, jak byliby nas uczynili uczestnikami i dziedzicami łaski i wszelkiego dobra, gdyby nie byli zgrzeszyli. Owóż Grzech Pierworodny, jest to nieprzyjaźń z Bogiem i pozbawienie łaski Jego, z którym to nieszczęściem i utratą na świat przychodzimy; a stąd wypływają ciemnota, złe skłonności, trudność w czynieniu dobrego, łatwość w czynieniu złego, znój i trud w zapracowaniu na życie, niebezpieczeństwa i trwogi, które nas otaczają, śmierć nieodzowna ciała, a nadto śmierć wieczna duszy, jeśli za życia nie zostaniemy wyzwoleni z tego grzechu, i nie wrócimy do łaski Bożej.

 

U. Jakież mamy lekarstwo na uwolnienie się od Grzechu Pierworodnego?

 

N. Jużeśmy wam wyżej powiedzieli, iż tym lekarstwem jest Męka i śmierć Chrystusa Pana. Albowiem Bóg chciał, iżby Ten który miał zadośćuczynić za grzech Adama, był sam bez grzechu, a nawet żeby był Bogiem i człowiekiem; a to dlatego, iżby był nieskończenie miłym Bogu i żeby Mu był posłusznym, nie w rzeczy łatwej, jak to było nakazane Adamowi, lecz w rzeczy najtrudniejszej, bo w śmierci haniebnej krzyża. A zaś lekarstwo to, jakeśmy już powiedzieli, udziela się przez Chrzest: a chociaż Bóg nie chciał nam zwrócić przez Chrzest Święty wszystkich wspomnianych siedmiu darów zarazem, wszakże oddaje nam zaraz dar główny, to jest łaskę która nas czyni sprawiedliwymi, przyjaciółmi i synami Bożymi, i dziedzicami Nieba. Zaś inne dary zwrócone nam będą z wielkim zyskiem w przyszłym życiu, jeśli w tym życiu będziem dobrze chować Przykazania Boże.

 

–––––––––––

 

 

Wykład Nauki Chrześcijańskiej, ułożony z rozkazu Klemensa VIII Papieża, przez kardynała Roberta Bellarmina. Na polski język przetłumaczony i w Propagandzie wydany, w Rzymie 1844. Ku większej chwale Bożej, i ku zbawieniu bliźnich przedrukowany, ss. 172-175.

 

( PDF )

 

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Cracovia MMV, Kraków 2005

Powrót do spisu treści dzieła św. Roberta Bellarmina pt.

WYKŁAD NAUKI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ

(KATECHIZM WIĘKSZY)

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: