Śp. ksiądz Jean Siegel (1925-2018) – wspomnienie o niezłomnym proboszczu (1)
JÉRÔME BOURBON
"RIVAROL"
––––––
Ksiądz Jean Siegel oddał swoją duszę Bogu wieczorem 23 marca, w piątek Męki Pańskiej i święto Siedmiu Boleści Matki Bożej. Urodzony w 1925 r., wyświęcony na kapłana w 1949 r., od 1955 r. był proboszczem parafii Thal-Druligen (departament Dolny Ren – Bas-Rhin). W powierzonej mu parafii wiernie odprawiał Mszę świętą, o ile jego siły na to pozwalały, aż do listopada ubiegłego roku.
Gorliwy zwolennik "Rivarola" (co tydzień oczekiwał z niecierpliwością na ukazanie się naszego tygodnika, i skwapliwie go czytał), będąc proboszczem w Thal zawsze odmawiał odprawiania "mszy Lutra", a także odmawiał uznania władzy i legalności okupantów Stolicy Piotrowej od śmierci Piusa XII (nie odprawiał "una cum" w kanonie Mszy). Ksiądz proboszcz publicznie zajmował integralnie sedewakantystyczne stanowisko, nie podzielając ani stanowiska doktrynalnego FSSPX ani tezy z Cassiciacum.
Odwołany z urzędu przez modernistycznego "biskupa" Strasburga w 1978 roku, który pozbawił go uposażenia proboszczowskiego na skutek jego wierności wierze katolickiej i tradycyjnej Mszy, zapisał się do Urzędu Pracy (ANPE) jako bezrobotny i zdołał utrzymać, przy wsparciu parafian, swój uroczy, mały, wiejski kościółek i skromne probostwo za cenę nieugiętej walki z "ordynariuszem" miejsca.
Żyjąc w warunkach spartańskich (nie miał ani telefonu ani komputera), uprawiając własny ogród warzywny, poszcząc kilka razy w tygodniu, ów wiejski proboszcz, w dawnym stylu, pozostał wierny przez całe swoje życie służbie Bożej i swym parafianom. Odwiedzających go przyjmował zawsze z dobrodusznością, pogodą ducha i szczodrością, częstując ich kieliszkiem białego wina przy gościnnym stole.
Kiedy odwiedzaliśmy go w tej oazie, odnosiliśmy wrażenie, że czas się zatrzymał. Rzeczywiście, pozostał całkowicie wierny sposobowi życia i myślenia naszych przodków – tego pobożnego ludu chłopskiego, pracowity, odważny, trzeźwo myślący, nieprzejednany dla zła i pełen zdrowego rozsądku. Był zarówno walecznym bojownikiem wiary, jak i tą częścią tradycyjnej Francji, która zanika. A to sprawia, że jesteśmy niezmiernie przygnębieni, ponieważ czujemy się prawdziwie osieroceni w tym odstępczym, tak przerażającym i tak zakłamanym świecie.
Niech Bóg przyjmie swojego pokornego i wiernego sługę do przybytków wiecznej chwały. Requiescat in pace.
Jérôme Bourbon
Z czasopisma "Rivarol", 28 mars 2018. (2)
https://sedevacantisme.wordpress.com/2018/03/31/jerome-bourbon-rivarol-nos-deuils-monsieur-le-cure-jean-siegel-1925-2018
Tłumaczyła z języka francuskiego Iwona Olszewska
(Ilustracje od red. Ultra montes).
––––––––––––––
Przypisy:
(1) Tytuł oryginalny: Nos deuils: Monsieur le Curé Jean Siegel (1925-2018) [Nasza żałoba po śmierci śp. księdza proboszcza Jana Siegela (1925-2018)].
(2) Por. 1) Ks. Dr Franciszek Trochu, Proboszcz z Ars. Święty Jan Marja Vianney (1786 – 1859). Na podstawie aktów procesu kanonizacyjnego i niewydanych dokumentów.
2) Ks. Franciszek Eberhard SI, Kazanie wygłoszone na nabożeństwie żałobnym za duszę ś.p. X. Zygmunta Goliana.
3) Kazimierz Lubecki, Wspomnienie o księciu kardynale Puzynie.
4) Jérôme Bourbon, "Synod o rodzinie": błogosławieństwo udzielone cudzołóstwu!
5) Ks. Noël Barbara, a) Papieska nieomylność a dzisiejszy kryzys w Kościele. b) Ecône – koniec, kropka. c) List otwarty do członków Bractwa Św. Piusa X (FSSPX). d) Uderzające podobieństwo reform Pawła VI do reformy anglikańskiej 1549 roku. e) Katolicka Msza święta a Novus Ordo Missae. Czy NOM jest ważną mszą? f) Czy Jan Paweł II jest modernistą? g) Zdemaskowanie braku autorytetu władzy Neokościoła.
6) "The Reign of Mary", a) Stanowisko Teologiczne Zgromadzenia Maryi Niepokalanej Królowej (CMRI). b) Modernistyczny Kościół: Nawracanie żydów niekonieczne.
7) Bp Mark A. Pivarunas CMRI a) Sedewakantyzm. b) Odpowiedzi na zarzuty wobec stanowiska sedewakantystycznego. c) Vaticanum II "w świetle Tradycji"? d) Różnica między gorliwością misyjną świętego Patryka a duchem Vaticanum II. e) Sede vacante. Rocznica śmierci papieża Piusa XII. f) Papiestwo.
8) Ks. Benedict Hughes CMRI, a) Karmić dusze nauką prawdy. b) Papież Pius XII – w pięćdziesiątą rocznicę śmierci. c) Zaniechanie potępienia: Bergoglio zaniedbuje obowiązek potępienia zła. d) Sedewakantyzm: jedyny logiczny wniosek. e) Farsa Vaticanum II. Rzetelna ocena soboru po pięćdziesięciu latach. f) Nowa praktyka "dialogu". Duch apostolski zniszczony przez Vaticanum II. g) Pożegnalne słowa do swoich kapłanów. O spuściźnie Benedykta XVI. h) New Age, Nowa Religia. i) A on znowu swoje! Bergoglio wywołuje zgorszenie wśród katolików nonszalanckim podejściem do małżeństwa.
9) Patrick Henry Omlor, a) Zbójecki Kościół. b) Jan Paweł II Apostata. c) Anna Katarzyna Emmerich o "nowym kościele".
10) Ks. Maciej Sieniatycki, a) Apologetyka czyli dogmatyka fundamentalna. b) Zarys dogmatyki katolickiej. c) System modernistów. d) Modernistyczny Neokościół. e) Problem istnienia Boga. f) Dogmatyka katolicka. Podręcznik szkolny. g) Główne zasady etyki Kanta a etyka chrześcijańska. h) Modernizm w książce polskiej.
11) Ks. Jacek Tylka SI, a) Dogmatyka katolicka. b) Traktat o Kościele Chrystusowym. c) O obojętności, czyli indyferentyzmie w rzeczach religii. d) O własnościach religii. e) O cnotach heroicznych.
12) Ks. Jan Rosiak SI, a) Chrystus mistyczny. b) Idąc nauczajcie. c) Wiara i "doświadczenie religijne". d) Suarez. 1548 – 1617.
(Przypisy od red. Ultra montes).
( PDF )
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMXVIII, Kraków 2018
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: